بزرگنمايي:

پیام خراسان - به گزارش ؛ صدیقه رضوانی نیا با اشاره به اینکه کتاب «گوشواره فیروزه ای» روایت زندگی «زهرا کته» اولین بانوی شهید شهرستان تربت حیدریه است که سال66 در ماجرای حج خونین در مکه به شهادت رسید، اظهار کرد: این خانم در دوران مبارزات انقلاب و بعد هم در سال های دفاع مقدس زندگی کرده؛ همسر و داماد و پسرهایش در دفاع مقدس حضور داشتند و خودش پشتیبان رزمنده ها و برنامه ثابت زندگی اش کمک به جبهه بوده و این همنشینی و همزیستی با فرهنگ شهادت و ایثار، سرانجام خودش را نیز به قافله شهدا می رساند.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
این گونه که در واقعه خونین حج سال1366، به شهادت می رسد و اولین شهید خانم این شهرستان لقب می گیرد که در گلزار شهدا در کنار شهدای دفاع مقدس به خاک سپرده می شود. وی ادامه داد: زندگی خانم کته پر از فراز و نشیب بوده آن هم فصل های خواندنی که خیلی از آدم ها این فرصت را در زندگی شان پیدا نمی کنند که چنین روزها و شرایطی را تجربه کنند.
او قبل تولد، پدرش را از دست داد و در سه ماهگی اش نیز مادرش از دنیا می رود؛ یعنی با درد یتیمی بزرگ می شود. بعد در خانه فردی به نام آقای «ژاپن» قد می‌کشد و بزرگ می شود. زندگی در خانه آقای «ژاپن» و همسرش، تمام شخصیت اخلاقی خانم کته را شکل می دهد و او تا زمان شهادت که حتی نوه هم داشته با آقا و خانم ژاپن که در مشهد ساکن بودند مرتبط بوده و همیشه از آن ها به نیکی یاد می کرده است.خانم کته یک زن با تمام مشخصات زن ایرانی است؛ از آن بانوانی که دیگر الان قصه زندگی شان را باید در کتاب ها خواند و من معتقدم اگر ایشان در خارج از مرزهای کشور ما زندگی می کرد، در تجلیل از شخصیت شان کتاب ها نوشته و فیلم ها ساخته می شد.
این بانوی نویسنده درخصوص ویژگی های شخصیت اصلی کتاب «گوشواره فیروزه ای» بیان کرد: او زنی خانه‌دار بود که سواد چندانی نداشت؛ اما به عشق خواندن قرآن و علاقه ای که به آموختن داشت، بعد انقلاب نهضت سوادآموزی رفت و خواندن و نوشتن آموخت. ضرب المثلی بین ما هست که از هر انگشتش یک هنر می‌بارد؛ واقعا این خانم مصداق این جمله بود. او در خانه ای که بزرگ شده بود(آقای ژاپن و همسرش که فرزندی هم نداشتند و او را به فرزندخواندگی پذیرفته بودند) مهارت ها و هنرهای مختلف فراگرفت؛ از خیاطی و گلدوزی گرفته تا بافتنی و کار با ماشین بافتنی که برایش جنبه درآمدزایی داشت. آن زمان ها زن ها اوقات فراغت شان را پشم ریسی می کردند و خانم کته هم این کار را انجام می داد و از دسترنج خودش پول سفر حج اش را فراهم کرد.